Metal AM - Closure is for pussies

Ανάρτηση νο.101 και μάλιστα of mighty importance. Με μια και μόνο εξαίρεση (για να επισημοποιηθεί ο κανόνας), απόψε είναι η πρώτη Πέμπτη από τις 9 Σεπτεμβρίου 2010, που είμαι τέτοια ώρα στο σπίτι μου. Το Metal AM ήταν και για τους 2 μας πάντα μέσα στο top 3 των highlights της κάθε εβδομάδας, έχοντας αποσπάσει εντυπωσιακά πολλές πρωτιές. Το λέγαμε "άγκυρα", επειδή ήταν από εκείνες τις σταθερές στη ζωη μας, που ξέραμε ότι θα είναι εκεί και ακόμα και στις πιο δυσκίνητες στιγμές του, θα γουστάραμε. Και αυτό κάναμε, κάθε ένα δευτερόλεπτο.
Σε ένα ξενέρωτο κόσμο, απόψε θα ήταν η τελευταία εκπομπή της σεζόν. Ίσως η τελευταία εκπομπή της Ιστορίας. Θα βαζαμε διαφορετικές μουσικές, θα λέγαμε όλα αυτά τα κλαψιάρικα on air, θα πίναμε τις μπύρες μας και δε θα γούσταρα καθόλου όταν θα κλείδωνα την πόρτα πισω μας, κάποια στιγμή μετά τις 2. Αλλά αυτός δεν είναι ο κόσμος του Metal AM. Τελευταία, κλαψιάρικη εκπομπή δε θα γίνει ποτέ. To Radio Show Που Δεν Τελείωσε Ποτέ, είναι πιο suitable κληρονομιά. Ίσως να συνεχίσουμε από εκεί που το αφήνουμε, ίσως όχι, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που έχει σημασία, είναι να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, και να είμαστε σωστοί και ακέραιοι. Ακόμα και τo goodbye, πρέπει να το γουστάρουμε και να ροκάρει.
Από τη μεριά του G.r.a.f.i.a. before and foremost, δε θα μπορούσα παρά να ξεκινησω με τον superstar Λεωνίδα Αρβανίτη, που με έβαλε στη φάση και θα του χρωστάω χάρη.
Eternal αγάπη στη φιλόξενη, υπόγεια στεγη του www.indiegroundradio.com, που έχει τον τρόπο του να μας κάνει να αισθανόμαστε μέλη μιας ζεστής και cool συμμορίας, χωρίς να μας αγχώνουν οι διμοιρίες των ΜΑΤ που ήταν μόνιμα παραταγμένες απέξω.
Αλλά τα πυροτεχνήματα φεύγουν πανηγυρικά για τους φιλαράκους ακροατες, που έκαναν το chat να κλατάρει κάθε εβδομάδα, και εμάς να είμαστε σίγουροι ότι αξίζει τον κόπο. Έχετε όλοι ξανακούσει την κλισέ αηδία "χωρίς εσάς...μπλα, μπλα, μπλα". Ε, ακούστε τη άλλη μια φορά, έτσι ακριβώς είναι. Χωρίς τα σωστά αυτιά on the other end, το ραδιοκύμα (άκυρο, εφόσον είμαστε online, αλλά δε βαριέσαι) δε θα είχε λόγο ύπαρξης και αποκλείεται να ήταν τόσο διαβολεμένα heavy.
Respect στους αόρατους (ακούω αλλά δε συμμετέχω), πέφτουμε όμως και παίρνουμε για τους ορατούς (πιο πολύ γράφω παρά ακούω), που επέδειξαν υποδειγματικη σταθερότητα και αφοσίωση. Με μια πανηγυρική ala NBA παρουσίαση, που τόσο σας αρέσει, καρφιτσώνουμε heavy metal παράσημα στους ekswfrenwn, Dr. Feelgood, Mad, Cowboy From Ktel, Αντρέα (χωρίς -ς), Necromorbid, gio, diagath, tommy o lee, kostas, giorgos ket, mitsos tsou, xEST, sabbathianos, flea, alex-redneck και αν έχω ξεχασει κάποιον, να στείλει comment με μπινελίκια και θα διορθώσω το post, το υπόσχομαι.
Κύριοι...ταπεινός σας σκλάβος.