Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Πως να ξεχωρίσεις από το σωρό - ή σε τι χρησιμεύουν τελικά όλα εκείνα τα κορίτσια που άκουγαν Cradle Of Filth

Όπως έχει πολύ σοφά ειπωθεί, δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Όλοι μας έχουμε πλέον σιχαθεί την πλέμπα που έχει μαζευτεί στο πάλαι ποτέ αγαπημένο μας metalcore και το "όλα ίδια" σύμπτωμα. Η πικρή αλήθεια είναι ότι η αγάπη το μετέτρεψε σε κότα που γεννάει τα χρυσά αυγά και προσπάθησε να χωθεί ο κάθε πεινασμένος. Ταυτόχρονα, ως το προιόν δυο συγκεκριμένων αντιδρώντων (hardcore και metal) είναι εξ ορισμού σχετικά περιορισμένου εύρους ιδίωμα. Ή θα είναι hardcore μπάντα με metal ήχο, ή metal μπάντα με hardcore νοοτροπία. Οπότε, πως γίνεσαι ξεχωριστός; Ή έχεις μόνιμα διαολεμένη έμπνευση και γράφεις καταπληκτικές συνθέσεις (μεγάλος έλληνας γραφιάς έχει τυπώσει το "ποιός χρειάζεται την πρωτοτυπία όταν έχεις τραγουδάρες;" - μέγιστη αλήθεια), πράγμα αδύνατον για τον οποιονδήποτε, ή είσαι μάγκας από το Orange County και παίρνεις στο συγκρότημά σου τη Marta Peterson. Οι Bleeding Through, προτίμησαν να κάνουν το δεύτερο (μην το πείτε σε κανέναν, αλλά μάλλον επειδή δε μπορούσαν να κάνουν το πρώτο) και πέτυχαν διάνα.
Δεν προσπάθησαν να γυρίσουν τα μέσα έξω στο υπάρχον υλικό μέχρι να γίνει ένας πολυδουλεμένος στο studio μουσικός χυλός, αλλά βρήκαν ένα (πολύ συμπαθητικό - όλα μετράνε) κορίτσι να φέρει με τα πλήκτρα της μια blackmetal ατμόσφαιρα στη μουσική τους. Για να είμαστε απόλυτα σωστοί, με το "blackmetal ατμόσφαιρα" όσον αφορά ένα 25χρονο κορίτσι με tattoo HIM, εννοούμε Cradle Of Filth. That being said, αναμένουμε να μας πείσει το αποτέλεσμα. Για μια ακόμα φορά, χαμογελάμε ευχαριστημένοι. Το ολοκαίνουριο, ομότιτλο album, σημαδεύει την έξοδο από μια μακρά περίοδο διαμάχης με την προηγούμενη εταιρεία τους και τα ποιοτικά του standards είναι ικανοποιητικότατα. Πιο δυνατό από το "Declaration" και με κάτι πολύ refined καθαρά refrains για πρώτη φορά, ισορροπεί το αιχμηρό παραδοσιακό metalcore με τα πλήκτρα και τις ατμόσφαιρες, αφήνοντας offside τα μονολιθικά beatdown σημεία, που θα μπορούσαν να λείπουν.
Προσωπικά το απολαμβάνω 90% λόγω της δεσποινίδος που λέγαμε νωρίτερα και του τρόπου με τον οποίο παντρεύει τόσο ξένους ήχους, χωρίς να ανακαλύπτει ξανά τον τροχό. Τα είπαμε και στην αρχή, δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: