It all makes sense now. Όταν οι αρχαίοι μεξικανοί προέβλεπαν ότι το τέλος θα έρθει το 2012, δεν εννοούσαν τον κόσμο. Εμάς είχαν βάλει στο μάτι, τους εξαρτημένους, ψυχαναγκαστικούς, self righteous μανιακούς λιστογράφους, που φτάνουν μέχρι και στο να εφεύρουν λέξεις (μα, λιστογράφος;) ώστε να καταλαγιάσουν την παράνοιά τους.
Ποτέ δεν είναι εύκολο να βάλεις σε μια σειρά τις ηχητικές σου αγάπες, αλλά το να το κάνεις κάθε χρόνο δεν το λες και φυσιολογικό.
Φέτος όμως τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα στον heavy πλανήτη των φρικιών με τα πληκτρολόγια. Ας παραδεχτούμε την αλήθεια, κάθε χρόνο στις ετήσιες 20άδες θα υπήρχαν 1-2 albums που μπήκαν για να στρογγυλέψει το νούμερο. Φυσικά και πληρούσαν τα κριτήρια, όχι όμως όσο τα υπόλοιπα. Αυτό είναι και το νόημα της αξιολογικής σειράς. Ότι και να γίνει, θα μπορείς να ζήσεις και χωρίς τους κατόχους των θέσεων 18 έως 20. Γιαυτό έρχεται το 2012 να μας τσαλακώσει αυτή την πεποίθηση και με ένα εντυπωσιακό hook υπό πίεση ala Kareem Abdul Jabaar να το στείλει στον κάλαθο των αχρήστων. Δε μας σώζει τίποτα φέτος dear συμπολεμιστές.
Επειδή για κάποιο λόγο, φέτος έβρεξε έμπνευση όσο λίγες χρονιές στη heavy ιστορία. Οργανώθηκαν όλα τα θηρία και αμολήθηκαν ταυτόχρονα; Υπάρχει σχέδιο εξόντωσής μας; Προφανώς και όχι, χέστηκαν για τη θλιβερή μας φάρα, αν είσαι τίμιος ακροατής όμως δε θα ξεχάσεις το 2012 ποτέ.
Ακόμα και σε αυτό το 6μηνο που η σχέση μου με τη μουσική περνάει τη μεγαλύτερη κρίση ever, είναι αδύνατον να περάσει απαρατήρητοι το τσουνάμι από δισκάρες που θα μας παιδέψει το Δεκέμβρη. Αυτή τη στιγμή είμαι στο 6ο κομμάτι από το καινούριο album των Stone Sour (μα πάντα το 6ο κομμάτι;) και έχω σηκώσει τα χέρια ψηλά. Κανείς δεν περιμένει εν προκειμένω από τους Stone Sour να σώσουν τον κόσμο, αλλά γαμώτο είναι και αυτοί στο ίδιο killing mode με τους υπόλοιπους φέτος. Και αν βάλουμε στη σειρά τους υπόλοιπους, κλαίνε μανούλες.
As I Lay Dying - Μπορεί να έχουν δική τους κατηγορία τυρίλας, τα φτιάχνουν όλα τόσο σωστά όμως για άλλη μια φορά. Το "Defender" πάει για top 10 κομματιών.
Baroness - O ΟΗΕ της μουσικής μας. Το ακούνε και το αποθεώνουν ήδη όλοι. Όλοι όμως.
Between The Buried And Me - Challenging να βρεις το νόημα στην πιο παρταλοβουρδούλιαστα progressive μπάντα του 21ου αιώνα, άπαξ και το πετύχεις όμως, βούλιαξες για πάντα.
Bleeding Through - To ξεχάσαμε αυτό ε; Σταθεροί βράχοι, δε σβήνουν και κρατάνε τη θέση τους no matter what.
Birds In Row - Φυντάνι από την φατρία του Curt Ballou που μας βασάνισε φέτος, εύρημα τυμβωρύχων = διαμάντι.
Borknagar - Βίτσιο personal που όποτε ανοίγει ο Hestnaes το στόμα του, με παίρνει ο διάολος.
Cancer Bats - Ναι ο δίσκος, χορευτικός και straight δε λέω, αλλά όποιος έχει το live της χρονιάς, δεν έχει και θέση στη λίστα by default?
Converge - Κλάμα. Παίζει για τις θέσεις 1,2,3 με μεγάλο προσόν ότι το ξέραμε από πριν.
Dead Sara - Επειδή δεν ξεχνάμε ότι όλα είναι rock n roll. Μπορεί για την ώρα να τους ακούνε στον ευρωπαϊκό νότο μόνο οι ακροατές του Metal AM και το Αργύρης των Nightstalker, η ώρα τους όμως θα έρθει.
Devin Townsend - Ο άνθρωπός μας δε λείπει σχεδόν ποτέ και εφόσον εγώ θα τραγουδάω το "Hold On" με αναμμένο αναπτήρα μέχρι το τέλος του κόσμου, μου αρκεί.
Enslaved - Δε θυμάμαι πότε έβγαλαν δίσκο και δεν ήταν στη λίστα της χρονιάς. Οι αρχηγοί στο universal prog.
God Forbid - Άλλο ξεχασμένο. Το ξανακούω τις 3 τελευταίες μέρες και σοκάρομαι από το πως πέρασαν απαρατήρητα στην πρώτη ακρόαση αυτά τα ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ σολίδια.
Gojira - Έχουμε πει πολλά. Όχι όλα θετικά. Ας μην κοροιδευόμαστε όμως. Enough said.
Grand Magus - Αποκλείεται να μην συγκινηθεί όποιος έχει έστω και ελάχιστο μέταλλο στο αίμα του.
High On Fire - Πολλοί χαίρονται που ξαναβρώμισαν και ο Pike είναι πάντα σπουδαίος κιθαρίστας. Ήδη η χρονιά είναι too much.
Billy Talent - Αυτό το ακούω μόνο εγώ (σχεδόν), οπότε το προσπερνάμε. Το πόσο ΓΑΜΑΕΙ το "Swallowed Up By The Ocean" κρίνεται ως υποκειμενική λεπτομέρεια.
In Mourning - Ακούς πολύ σοβαρά και πολύ metal? Χωρίς εξυπνακίστικες σάχλες. The real deal για άλλη μια φορά.
Lamb Of God - Ο θρόνος δε θα παραδοθεί αμαχητί, μην ξεχνιέστε μερικοί μερικοί. Comprendre?
Neurosis - Είναι πολύ φρέσκο και ήδη οι συζητήσεις πήραν φωτιά. Στο γήπεδο "χώνω μετά από ήσυχο 3λεπτο" δεν τους παίζει κανένας.
Slash - Νομίζω το ipod count έχει σημειώσει 4ψήφιο. Ας μην το βάλω σε αξιολογική σειρά με τους δίσκους που έχει παίξει στη ζωή του, θα βασανιστούμε.
Periphery - Η ελπίδα μας. Ακόμα και αν ξεφουσκώσει το djent, κάποιος θα πρέπει να μείνει για να κάνει το δεινοσαυρικό reunion tour 2035 σωστά;
Sylosis - Δεν περιγράφω άλλο κατάσταση. Προσκυνήσαμε πρόπερσι, λουμπάγκο φέτος. ΚΑΝΕΙΣ δεν κρατάει πιο σωστά τις εξάχορδες από αυτούς.
Extra factor απελπισίας; Η χρονιά δεν έχει τελειώσει ακόμα. Πάντα κρατιούνται ζόρικες κυκλοφορίες για το κλείσιμο της χρονιάς, άσε που ένα πουλάκι μου είπε ότι ο δίσκος των Tardive Dyskinesia πατάει στο λαιμό πολλούς από τους προαναφερθέντες και δεν έχω κανένα πρόβλημα να το πιστέψω.
Μήπως το Δεκέμβρη να κάνουμε level up σε 50αδα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου