Λαική απαίτηση. Μου αρέσει πολύ να σκάνε μηνύματα μέσα στη νύχτα "Απαιτώ να γράψεις για το Volbeat, επειδή μπλα μπλα μπλα...". Θα μπορούσα να αντιγράψω μόνο το μήνυμα του Βαπ και θα ήταν εντάξει το post. Έχει δίκιο όμως, το "Beyond hell / Above heaven" δε μπορεί να περάσει έτσι. Πάντα είχε κάτι ιδιαίτερο το groovy rock n roll, southern metal χαρμάνι τους, αλλά νομίζω πρώτη φορά χωράνε όλα σε ένα δίσκο. Παλιότερα κάθε κυκλοφορία θα έγερνε προς την heavy ή προς τη hit radio πλευρά τους, αλλά τώρα δεν ξέρεις από που σου έρχεται. Δεν είναι καθόλου εύκολο να το χωνέψεις σαν σκέψη ότι υπάρχουν τύποι από τη Δανία που αποδίδουν τόσο αβίαστα βλαχοαμερικάνικα grooves, τσίτα metal, και καταπληκτικά στη σύνθεση τραγούδια, ταυτόχρονα. Endless αγάπες, το "Fallen" που θα έπρεπε να παίζει σε κάθε ραδιόφωνο και το φοβερό και τρομερό "Shots" με τη συμμετοχή του Mille Petrozza των Kreator (πως τους ήρθε αυτό, μη ρωτατε), με το φοβερό σημείο μετά την εισαγωγή που συνδυάζει banjo και διπλομποτιά. Αριστούργημα.
Η μαγκιά των Volbeat είναι ότι έχουν τόσο μεράκι και βάζουν τόσα ωραία τζίρτζιλα-μπίρτζιλα στη μουσική τους (εδώ χώρεσαν το Mike Denner των Mercyful Fate, τον Barney Greenway των Napalm Death και μερικές φυσαρμόνικες), που έχεις την πολυτέλεια να παραβλέπεις τη ΦΩΝΑΡΑ του Michael Poulsen. Ο κόσμος της σύγχρονης μουσικής είναι απαιτητικός και δύσκολα παράγει stars, αυτοί όμως συνεχίζουν το δρόμο τους, κάνουν ότι καλύτερο μπορούν και ήδη λογίζονται στις σταθερές-off-ιδιωμάτων αξίες. Και σκέψου τι χαμός θα γίνεται στις συναυλίες τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου