Culture files - Unlocking The Truth

Έχεις νιώσει ποτέ να χάνεις τη φωτιά σου; Να ατονεί το εσωτερικό σου drive και να λυγίζει το πάθος σου; Συμβαίνει. Για διαφορετικούς λόγους στον καθένα μας. Και τότε χρειάζεσαι μια σπίθα. Αυτή τη φορά η δική μου άναψε από το Brooklyn. Από τη Flatbush Avenue συγκεκριμένα, όπου είναι το σπίτι και υπόγειο προβάδικο των Unlocking The Truth. Γιατί υπάρχουν στιγμές που το μόνο που χρειάζεσαι είναι 3 ούτε-καν-teenagers να σου υπενθυμίσουν που ανήκει η καρδιά σου. 3 παιδιά που αγάπησαν το heavy metal όπως όλοι μας στην ίδια ηλικία και το φωνάζουν το ίδιο δυνατά. Δε θα μπω καν στη διαδικασία να σχολιάσω την καταγωγή, το χρώμα και τον περίγυρο. Τέτοια τεχνάσματα φτηνού εντυπωσιασμού δεν χρειάζονται οι U.T.T. και κυρίως, η μουσική μας. Μπορεί το 99% στο σχολείο τους να ακούει hip hop και pop μουσική και να μην είναι εξοικειωμένο με το τέρμα groovy Pantera-Metallica ήχο τους, αλλά εμάς δε μας ψαρώνει. Και αυτό συμβαίνει επειδή εδώ κάτω, στο τέρμα της ουράς της Ευρώπης, έχει υπάρξει εποχή που το να παίζεις metal ήταν εξίσου εξωτικό και σπάνιο. Μπορεί αυτή η εποχή να έχει περάσει (;) αλλά είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε. Η ιστορία των U.T.T. ξεκινάει με τη γνωριμία των Malcolm Brickhouse και Jarad Dawkins σε ένα παιδικό πάρτυ, όπου πρωτοέπαιξαν μαζί με τουβλάκια Lego ή κάτι τέτοιο φαντάζομαι. Μερικά χρόνια αργότερα, είπαν να παίξουν και heavy metal παρέα. Και...αυτό είναι όλο. Παίζουν τώρα πια μαζί και ονειρεύονται να περιοδεύσουν στον κόσμο. Όπως και οποιαδήποτε άλλη μπάντα εκεί έξω.
Γιατί όμως τούτοι εδώ είναι τέρμα γαμάτοι; Τώρα αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον.
- Επειδή ξεκίνησαν να γουστάρουν το metal βλέποντας Naruto και αγώνες wrestling.
- Δεν τραγουδούν ακόμα, γιατί οι φωνές τους δεν είναι ώριμες αρκετά. Ταυτόχρονα τάσσονται κατά των female vocals, επειδή αν έχεις κορίτσι στην μπάντα κανείς δεν προσέχει τους υπόλοιπους (είναι και ψώνια).
- Παρόλα αυτά γράφουν στίχους για μελλοντική χρήση, περισσότερο για περιπτώσεις bullying, αλλά και για κορίτσια.
- Όπως όλοι μας, έχουν poster Metallica στο υπόγειό τους.
- Επειδή ο intellectual drummer Jarad με τις συγγραφικές τάσεις, όταν δε μοστράρει το uncool παπιγιόν του, καμαρώνει με "Black Nerds Unite" μπλουζάκια. 
- Επιπλέον, έχει αποφασίσει από τα 12 ότι θα αποσυρθεί στα 70 και θα ανοίξει nightclub. 
- Επειδή, επίσης όπως όλοι μας, ο Malcolm θεωρεί απαραίτητο αξεσουάρ του προβάδικου το μεγάλο καθρέφτη για να δουλεύει και τις πόζες του. 
- Δε μασάει να βάφει τα νύχια του μαύρα, όπως όλοι οι υπερφίαλοι κιθαρίστες και ας τον κοροϊδεύουν στο σχολείο.
- Αντίθετα, λαμβάνει σοβαρά υπόψη τη γνώμη της μαμάς του, (Annette Brickhouse, λογίστρια στην Ernst&Young) που έχει αναλάβει χρέη manager. Οι ίδιοι τη φωνάζουν MOMager.
- Στους επώνυμους fans μετρούν τους Will Smith, P. Diddy και Hayley Williams.
- Αυτόν τον καιρό ηχογραφούν το πρώτο τους EP, με τον Steve Jordan στην κονσόλα (Stevie Wonder, Eric Clapton, Keith Richards, Bob Dylan, Sonny Rollins, Stevie Nicks, Neil Young, Robert Cray, Alicia Keys, Bruce Springsteen, Buddy Guy) που έτυχε να τους δει να παίζουν στο δρόμο και το κυνήγησε ο ίδιος. 
Δε γίνεται να μη συμπαθήσεις μπάντα που τα στήνει στο πεζοδρόμιο και λιώνει στο afro headbanging μπροστά σε άσχετους περαστικούς. 
Δε γίνεται να παραβλέψεις την ατσούμπαλη ισορροπία μεταξύ rock star attitude και παιδικότητας στο mini documentary που έφτιαξε για αυτούς το digital περιοδικό Anant Garde Diaries.
Αφιέρωμα σε 13χρονα, ντοκιμαντέρ για 13χρονα, κείμενο για 13χρονα, hype για 13χρονα, μουσική για 13χρονα; Ίσως και ναι. Το γεγονός παραμένει ότι είμαστε κάμποσα εκατομμύρια heavy 13χρονα σε αυτόν τον πλανήτη, το metal είναι εύκολα το πιο συναρπαστικό είδος μουσικής ever, και όσο περισσότερο αφ' υψηλού το αντιμετωπίζεις, τόσες φορές καλύτερο είναι από αυτό που ακούς τώρα, ΡΕ ΜΠΟΥΡΖΟΥΑ ΦΛΩΡΕ!!